Επιστήμονες στη Γαλλία κατασκεύασαν ένα ηλιακό υλικό που μιμείται το βιολογικό δέρμα — αναπτύσσεται υπό την επίδραση του ηλιακού φωτός, θεραπεύει κοψίματα και απορροφά ακόμη και CO₂ καθώς λειτουργεί. Κατασκευασμένο με βιοφίλμ με βάση τα φύκια και ελαστικά ηλεκτρονικά, το πάνελ μετατρέπει το ηλιακό φως σε ηλεκτρική ενέργεια και βιομάζα ταυτόχρονα, μετατρέποντας την ηλιακή ενέργεια τόσο σε ενέργεια όσο και σε φωτοσύνθεση.
Στον πυρήνα του υπάρχουν κατασκευασμένα κυανοβακτήρια — τροποποιημένα για να υπερπαράγουν φωτοσυνθετικές χρωστικές και να τροφοδοτούν ένα αγώγιμο τζελ. Καθώς ο ήλιος χτυπά το πάνελ, τα μικρόβια όχι μόνο παράγουν ηλεκτρική ενέργεια αλλά αυξάνουν και την επιπλέον επιφάνεια με την πάροδο του χρόνου, καθιστώντας το πάνελ «παχύτερο» και πιο αποτελεσματικό με την ηλικία.
Εάν υποστεί ζημιά, το ζωντανό στρώμα μπορεί να αναγεννήσει τα τμήματα που λείπουν σε μέρες, σφραγίζοντας κοψίματα και αποκαθιστώντας την αγωγιμότητα φυσικά — χωρίς να απαιτείται τεχνικός. Αυτή η αυτο-επούλωση καθιστά την τεχνολογία ιδανική για δυσπρόσιτες τοποθεσίες όπως στέγες, οχήματα ή ζώνες καταστροφής.
Το βιοφίλμ συλλαμβάνει επίσης παθητικά CO₂ από τον αέρα και το αποθηκεύει ως αλυσίδες σακχάρων — μειώνοντας τον ατμοσφαιρικό άνθρακα ενώ παράλληλα παράγει καθαρή ενέργεια. Ένα τετραγωνικό μέτρο απομακρύνει πάνω από 3 κιλά CO₂ ετησίως — ένα πλεονέκτημα που τα περισσότερα ηλιακά πάνελ δεν μπορούν να αγγίξουν.
Τα εργαστήρια πράσινης τεχνολογίας της Γαλλίας οραματίζονται κτίρια τυλιγμένα σε ζωντανά πάνελ που μεγαλώνουν καθώς η κατασκευή γερνάει, αλλάζοντας ελαφρώς χρώμα με τις εποχές. Τα φύκια μπορούν ακόμη και να κατασκευαστούν ώστε να αλλάζουν χρωστική ουσία ανάλογα με τη ρύπανση ή την ένταση του ηλιακού φωτός — μετατρέποντας την αρχιτεκτονική σε ένα ζωντανό περιβαλλοντικό μόνιτορ.
Πιλοτικά πάνελ τροφοδοτούν ήδη λάμπες και αισθητήρες χαμηλής ενέργειας στις στέγες του Παρισιού. Το επόμενο βήμα; Κλιμακωτές εκδόσεις που θα μπορούσαν μια μέρα να αντικαταστήσουν πλήρως τα πλαστικά φωτοβολταϊκά στοιχεία με ζωντανά, κομποστοποιήσιμα.
