Όταν ο Χένρι Φορντ πέθανε το 1947, η οικογένειά του δεν κληρονόμησε απλώς μια αυτοκρατορία — άνοιξε ένα θησαυροφυλάκιο και βρήκε μια περιουσία.
Μέσα στα ιδιωτικά αποθεματικά της Ford Motor Company βρίσκονταν σχεδόν 700 εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά, ανέγγιχτα από τράπεζες ή επενδυτές.
Ήταν μια αποκάλυψη που άφησε άναυδο ακόμη και τον επιχειρηματικό κόσμο. Ο Φορντ είχε χτίσει μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές αυτοκρατορίες στην ιστορία — και το είχε κάνει χωρίς να δανειστεί ούτε δεκάρα.
Ενώ άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες στηρίζονταν στη Γουόλ Στριτ, ο Φορντ διατήρησε την εταιρεία του ιδιωτική, χρηματοδοτώντας τα πάντα εσωτερικά — από τις γραμμές συναρμολόγησης του Model T μέχρι το τεράστιο εργοστάσιο του Ρίβερ Ρουζ που έγινε η καρδιά της αμερικανικής βιομηχανίας.
Αρνήθηκε να πάρει δάνεια, να εκδώσει μετοχές ή να παραδώσει τον έλεγχο. Οι τράπεζες προσέφεραν επιρροή. Ο Φορντ προτιμούσε την ανεξαρτησία.
Η λογική του ήταν απλή αλλά ριζοσπαστική: «Αν χρωστάς στην τράπεζα 100 δολάρια, αυτό είναι δικό σου πρόβλημα.
Αν χρωστάς στην τράπεζα 100 εκατομμύρια δολάρια, αυτό είναι δικό τους». Δεν ήθελε να έχει καμία σχέση με κανένα από τα δύο.
Μέχρι τη δεκαετία του 1920, η Ford Motor Company είχε γίνει ένα αυτοτελές οικονομικό οικοσύστημα — λιώνοντας τον δικό της χάλυβα, παράγοντας το δικό της γυαλί, ακόμη και παράγοντας τη δική της ηλεκτρική ενέργεια.
Τα χρήματα που εισέρρεαν από κάθε πώληση Model T δεν έφευγαν από την εταιρεία. Τροφοδότησαν την επόμενη εφεύρεση, το επόμενο εργοστάσιο, το επόμενο πείραμα.
Και λειτούργησε. Όταν η Μεγάλη Ύφεση συνέτριψε τους ανταγωνιστές που πνίγονταν στα χρέη, η ιδιωτικά χρηματοδοτούμενη μηχανή του Ford συνέχιζε να περιστρέφεται.
Μπορούσε να επιβραδύνει την παραγωγή, να πληρώνει τους εργάτες και να περιμένει την καταιγίδα — όλα αυτά χωρίς ούτε μια τραπεζική κλήση.
Έτσι, όταν οι κληρονόμοι του ανακάλυψαν εκατοντάδες εκατομμύρια σε μετρητά σφραγισμένα μέσα στο θησαυροφυλάκιο της εταιρείας, δεν ήταν απληστία.
Ήταν η απόλυτη απόδειξη της εμμονής του Ford με τον έλεγχο — και της περιφρόνησής του προς τον οικονομικό κόσμο που κάποτε τον κορόιδευε.
Σε μια εποχή που οι εταιρείες χόρευαν στο ρυθμό της Wall Street, ο Ford βάδιζε στον δικό του ρυθμό — τον ήχο των εμβόλων, της προόδου και της απόλυτης ανεξαρτησίας.
Δεν κατασκεύαζε μόνο αυτοκίνητα. Κατασκεύασε ένα νέο είδος δύναμης — ένα που δεν χρειαζόταν άδεια.
Θα εμπιστευόσασταν το ένστικτό σας περισσότερο από κάθε τραπεζίτη στην Αμερική — και θα ήσασταν αρκετά τολμηροί ώστε να χρηματοδοτήσετε το μέλλον από την τσέπη σας;
