«Αν πρόκειται να συμμετάσχουμε στον αγώνα δρόμου για τη Σελήνη και στον αγώνα δρόμου για τον Άρη, πρέπει να οργανωθούμε».
Ο προσωρινός διοικητής της NASA λέει ότι η έκκλησή του προς τις Ηνωμένες Πολιτείες να κατασκευάσουν έναν πυρηνικό αντιδραστήρα στην επιφάνεια της Σελήνης έως το 2030 αποτελεί μέρος ενός νέου αγώνα δρόμου για τη Σελήνη.
Ο επικεφαλής της υπηρεσίας, Σον Ντάφι, έκανε τις παρατηρήσεις κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με τίτλο «Απελευθέρωση της κυριαρχίας των αμερικανικών drones» που διοργάνωσε το Υπουργείο Μεταφορών των ΗΠΑ (το οποίο διευθύνει επίσης ο Ντάφι) στις 5 Αυγούστου. Σύμφωνα με τον Ντάφι, ο αντιδραστήρας αποτελεί μέρος ενός νέου διαστημικού αγώνα δρόμου, με απώτερο στόχο την εγκαθίδρυση μιας βιώσιμης ανθρώπινης παρουσίας στη Σελήνη.
«Βρισκόμαστε σε έναν αγώνα δρόμου για τη Σελήνη, σε έναν αγώνα δρόμου με την Κίνα για τη Σελήνη. Και για να έχουμε μια βάση στη Σελήνη, χρειαζόμαστε ενέργεια», δήλωσε ο Ντάφι σε δημοσιογράφους απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με αναφορές που εμφανίστηκαν νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα σχετικά με τη φιλόδοξη οδηγία του να εκτοξεύσει έναν πυρηνικό αντιδραστήρα 100 κιλοβάτ στη Σελήνη έως το 2030. Ένας τέτοιος αντιδραστήρας θα παρήγαγε περίπου την ίδια ποσότητα ενέργειας που καταναλώνει ένα μέσο νοικοκυριό στις ΗΠΑ κάθε 3,5 ημέρες.
Ο Ντάφι προχώρησε περισσότερο από το να πει απλώς ότι θέλει οι Ηνωμένες Πολιτείες να ξεπεράσουν την Κίνα στην κατάκτηση της Σελήνης. Ο υπηρεσιακός επικεφαλής της NASA δήλωσε ότι θέλει οι ΗΠΑ να διεκδικήσουν το «καλύτερο» μέρος της Σελήνης για τον εαυτό τους.
«Υπάρχει ένα συγκεκριμένο μέρος της Σελήνης που όλοι γνωρίζουν ότι είναι το καλύτερο», είπε ο Ντάφι. «Έχουμε πάγο εκεί. Έχουμε ηλιακό φως εκεί. Θέλουμε να φτάσουμε εκεί πρώτοι και να το διεκδικήσουμε για την Αμερική».
Επειδή η Σελήνη περιστρέφεται τόσο αργά, η σεληνιακή επιφάνεια βιώνει δύο εβδομάδες σκότους κάθε φορά. Αυτό σημαίνει ότι η ηλιακή ενέργεια δεν θα είναι αποτελεσματική για να τροφοδοτήσει ένα επανδρωμένο φυλάκιο – τα περισσότερα ρομποτικά σεληνιακά ρόβερ δεν μπορούν καν να επιβιώσουν τη σεληνιακή νύχτα.
Επιπλέον, η NASA και άλλες διεθνείς διαστημικές υπηρεσίες ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν βάσεις στη νότια πολική περιοχή της Σελήνης, κοντά σε μόνιμα σκιασμένους κρατήρες όπου πιστεύεται ότι υπάρχει άφθονος πάγος νερού. Αλλά επειδή αυτές οι περιοχές είναι μόνιμα σκοτεινές, η ηλιακή ενέργεια δεν είναι αρκετή. Η ύπαρξη μιας άλλης πηγής παραγωγής ενέργειας θα μπορούσε να επιτρέψει στους ανθρώπους εξερευνητές να εξερευνήσουν νέες περιοχές όπου ο ήλιος κυριολεκτικά δεν λάμπει.
Ο Ντάφι έσπευσε να επισημάνει ότι η τοποθέτηση ενός πυρηνικού αντιδραστήρα στη Σελήνη δεν σημαίνει εκτόξευση ενός ενεργού αντιδραστήρα πάνω σε έναν πύραυλο. «Δεν θα το εκτοξεύσουμε ζωντανά. Αυτό είναι προφανώς – αν έχετε οποιεσδήποτε ερωτήσεις σχετικά με αυτό, όχι, δεν θα το εκτοξεύσουμε ζωντανά», επεσήμανε ο Ντάφι.
Η NASA σχεδιάζει να επιστρέψει τους ανθρώπους εξερευνητές στην επιφάνεια της Σελήνης με την αποστολή Άρτεμις 3, η οποία έχει προγραμματιστεί για τα μέσα του 2027 όχι νωρίτερα. Σε αυτήν την αποστολή, ένα πλήρωμα, του οποίου το όνομα δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί, θα προσγειωθεί κοντά στον νότιο πόλο της Σελήνης για μια εξαήμερη παραμονή στην επιφάνεια της Σελήνης – διπλάσιο χρόνο από ό,τι πέρασαν οι αστροναύτες του Απόλλωνα στη Σελήνη.
Ο προσωρινός διοικητής της NASA συνέχισε να συγκρίνει τα δύο προγράμματα εξερεύνησης της Σελήνης, υποβαθμίζοντας την δημόσια εμβέλεια του προγράμματος Άρτεμις της υπηρεσίας του. «Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν καν τι είναι η Άρτεμις. Όλοι ήξεραν τι ήταν ο Απόλλωνας. Όλοι ξέραμε. Όλος ο κόσμος ήξερε τι ήταν ο Απόλλωνας. Πηγαίναμε στη Σελήνη. Η Άρτεμις είναι, επιστρέφουμε».
