Isaac Newton predicted the end of the world in 2060 – He was also an alchemist
Ο Ισαάκ Νεύτων (Isaac Newton) είναι διάσημος ως ο πρωτοπόρος επιστήμονας που έγραψε τον κανόνα της βαρύτητας, κατασκεύασε το πρώτο τηλεσκόπιο και υπολόγισε ακόμη και το ακριβές σχήμα της Γης.
Ο Ισαάκ Νεύτων, ο οποίος έκανε πολλές πρωτοποριακές ανακαλύψεις στη φυσική και τα μαθηματικά, πίστευε ότι ο κόσμος όπως τον ξέρουμε θα τελειώσει το 2060.
Αυτό μπορεί να φαινόταν πολύ μακρινό όταν κατέγραψε τους λεπτομερείς υπολογισμούς του το 1704. Αλλά σήμερα απέχει μόλις 37 χρόνια.
Μάλιστα, πολλοί από εμάς θα είμαστε ακόμα ζωντανοί όταν έρθει αυτή η ημερομηνία και έτσι θα μπορούμε να… διαπιστώσουμε από πρώτο χέρι εφόσον ευσταθεί.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες ένας στους επτά ανθρώπους πιστεύει ότι ο κόσμος θα έρθει στο τέλος του κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Ο Νεύτωνας χρησιμοποίησε πηγές από τη Βίβλο και από άλλα θρησκευτικά συγγράμματα για να υπολογίσει μια συγκεκριμένη ημερομηνία κατά την οποία ο κόσμος που γνωρίζουμε θα έρθει στο τέλος του και θα αντικατασταθεί από μια κυριολεκτική «Βασιλεία των Ουρανών» στη Γη.
Ήταν και αλχημιστής
Στο βιβλίο, «Isaac Newton: The Asshole Who Reinvented The Universe», ο συγγραφέας Florian Freistetter περιγράφει τον Νεύτωνα ως μια αλόγιστη ιδιοφυΐα χωρίς κοινωνικές δεξιότητες και σκληρή συμπεριφορά.
Παρά την επιστημονική του δεινότητα, ήταν επίσης αφοσιωμένος στην αλχημεία.
«Η αλχημεία ήταν… όχι απλώς ένα χόμπι [για τον Νεύτωνα]», γράφει.
«Αν μη τι άλλο, θα ήταν πιο κοντά στην αλήθεια να ονομάσουμε την έρευνα του Νεύτωνα στη φυσική “χόμπι” που ταίριαζε μεταξύ των θεολογικών και αλχημιστικών του σπουδών».
Ο Νεύτων είχε τόσο εμμονή με αυτό το hocus pocus που έφτιαξε τις δικές του καμινάδες και φούρνους για τη διεξαγωγή πειραμάτων. Θεωρούσε την ενασχόληση με την αλχημεία τόσο ιερή, που ποτέ δεν μίλησε γι’ αυτήν δημόσια, γράφοντας γι’ αυτήν μόνο κωδικοποιημένα.
Ακολουθεί ένα παράδειγμα από τα γραπτά του:
«Αυτή η κόκκινη σκόνη είναι κατά συνέπεια ο αρσενικός δράκος του Flamel, χωρίς φτερά, γιατί αφού έχει εξαχθεί από την κανονική του σκόνη, είναι μία από τις τρεις ουσίες από τις οποίες είναι φτιαγμένο το λουτρό του ήλιου και της σελήνης».
Ο Νεύτων κράτησε τις αλχημικές συνταγές του εσκεμμένα συγκεχυμένες.
Η συνταγή του για έναν φιλοσοφικό λίθο που υποτίθεται ότι πολλαπλασίαζε τον χρυσό περιείχε συστατικά όπως «φλογερούς δράκους», «περιστέρια της Νταϊάνα» ή «αετούς του υδραργύρου».
«Θα περίμενε κανείς να βρει τέτοιες λέξεις σε μπερδεμένα κείμενα επίδοξων μεσαιωνικών μάγων. Ωστόσο, είναι του Νεύτωνα», γράφει ο Freistetter.
«Ο Νεύτωνας είδε την αλχημεία ως έναν άλλο τρόπο κατανόησης του σύμπαντος», πρόσθεσε ο Freistetter σε μια συνέντευξη στη The Post.
«Ήταν πεπεισμένος ότι ο αληθινός θεός είναι παρών παντού, όχι μόνο σε πνευματική μορφή αλλά και σε ουσία.
»Έτσι, έπρεπε να υπάρχει κάποιο είδος “θείας ύλης”.
»Κάποιο θεμελιώδες μέρος της ύλης που θα επέτρεπε τη μεταμόρφωση από τα πάντα σε όλα.
»Για τον Νεύτωνα… η μελέτη της αλχημείας ήταν για εκείνον τόσο σημαντική και σοβαρή όσο… η επιστήμη.”
Υπήρχαν σημάδια από νωρίς ότι ο Νεύτων, γεννημένος τον Ιανουάριο του 1643 στην Αγγλία, δεν θα ακολουθούσε έναν παραδοσιακό δρόμο στη ζωή.
«Ο Νεύτωνας ήταν από την αρχή ένα περίεργο και άβολο παιδί», γράφει ο Freistetter στο βιβλίο.
«Τι θα γίνει με εμένα; Θα βάλω τέλος. Μπορώ μόνο να κλάψω. Δεν ξέρω τι να κάνω» έγραφε αυτές τις καταθλιπτικές γραμμές στο τετράδιό του όταν ήταν ακόμη νέος».
Με τον πατέρα του νεκρό πριν τη γέννησή του και την ξαναπαντρεμένη μητέρα του να τον στέλνει να ζήσει με τους παππούδες του, ο Νεύτων, πιο έξυπνος από τους συνομηλίκους του, έζησε μια απομονωμένη νεανική ζωή.
Ένα ημερολόγιο που έγραψε στα 19 του περιείχε πολλές εγγραφές χαρακτηριστικές για έναν νεαρό άνδρα στην ηλικία του –παραδεχόμενος ότι ήταν ένοχος για «αβρότητα με τη μητέρα του», για παράδειγμα– αλλά και γραμμές για «ευχόμενος θάνατο και ελπίδα σε κάποιους» και «απειλή στον πατέρα μου και η μητέρα Σμιθ να τα κάψει και το σπίτι από πάνω τους».
Καθώς ξεκίνησε μια επιστημονική καριέρα, θυσίασε πολύ περισσότερα από τους περισσότερους στην αναζήτηση της απόλυτης αλήθειας.
«Ακριβώς από την αρχή, ο Ισαάκ Νεύτων σημάδεψε όλα τα κουτιά ως τρελός καθηγητής», γράφει ο Freistetter, σημειώνοντας ότι ο νεαρός επιστήμονας κοιμόταν τρεις ή τέσσερις ώρες τη νύχτα και μετά βίας έτρωγε.
«Σαν νέος, κόλλησε μια βελόνα στο μάτι του για να μάθει περισσότερα για τη φύση του φωτός…
»Ο Νεύτων κόλλησε το πράγμα ανάμεσα στο βολβό του ματιού του και την υποδοχή με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να πιέσει το βολβό του ματιού από πίσω με την άκρη της βελόνας.
»Μπόρεσε έτσι να αλλάξει το σχήμα του βολβού του ματιού και να παρατηρήσει την επίδραση που είχε αυτό στην οπτική του αντίληψη.
»Είδε δαχτυλίδια διαφορετικών μεγεθών και χρωμάτων που άλλαζαν όταν κινούσε τη βελόνα αλλά εξαφανίστηκαν όταν ήταν ακίνητη».
Αυτό ήταν μόνο ένας κίνδυνος που πήρε ο Νεύτων με τα μάτια του.
Επίσης, κοίταξε όσο περισσότερο μπορούσε και σκληρά σε μια ηλιακή έκλειψη για να καθορίσει την επίδραση στην όραση.
«Επέζησε από όλα αυτά τα αυτο-πειράματα χωρίς να χάσει την όρασή του και ήταν βαθιά γοητευμένος από τα αποτελέσματα που προέκυψαν», γράφει ο Freistetter.
«Αν κοιτούσε τον ήλιο για αρκετή ώρα, θα μπορούσε να δει αργότερα εικόνες και περίεργα χρώματα που προφανώς δεν ήταν αληθινά.
»Παρά τους ενδιαφέροντες καρπούς της έρευνάς του, ο Νεύτων ανησυχούσε ελαφρώς για τα μάτια του και κλειδώθηκε σε ένα εντελώς σκοτεινό δωμάτιο για τρεις ημέρες, επανεμφανιζόμενος μόνο όταν δούλευαν ξανά κανονικά».
Εν τω μεταξύ, ο Νεύτωνας μπήκε βαθύτερα στην αλχημεία, επιλέγοντας το ψευδώνυμο Jehovah Sanctus Unus — ή «άγιος θεός» — για να το χρησιμοποιήσει μεταξύ των συνασκητών του.
Τόλμησε μάλιστα να προβλέψει πότε θα μπορούσε να τελειώσει ο κόσμος.
Βασισμένος σε εκτενείς μελέτες βιβλικών κειμένων, εκτίμησε ότι ο κόσμος θα «επαναφερόταν» το 2060, όταν «το Βασίλειο του Θεού» θα επικρατούσε στη Γη, γράφει ο Freistetter.
Εν τω μεταξύ, ο Νεύτων κατηγόρησε άλλους προφήτες της μοιραίας ημέρας για την πρόβλεψη μιας πιο επικείμενης αποκάλυψης.
«Μπορεί να τελειώσει αργότερα, αλλά δεν βλέπω κανένα λόγο να τελειώσει νωρίτερα», διακήρυξε ευθαρσώς ο Νεύτων.
«Ο Νεύτων αφιέρωσε πολύ χρόνο στη μελέτη θρησκευτικών κειμένων και προσπάθησε να δημιουργήσει ένα χρονολόγιο των γεγονότων του παρελθόντος για να ταξινομήσει όλες αυτές τις ιστορίες», λέει ο Freistetter.
«Ήταν πεπεισμένος ότι τα μελλοντικά γεγονότα είχαν ήδη οριστεί από τον Θεό.
»Από τη Βίβλο, ο Νεύτων εξήγαγε κάποιες “προφητικές” χρονικές περιόδους.
»Για αυτόν, το 2060 [θα ήταν] μια νέα αρχή. μπορεί να συνοδεύεται από πόλεμο και καταστροφές αλλά τελικά η έναρξη μιας νέας θεϊκής εποχής».
Ο Νεύτων πέθανε τον Μάρτιο του 1727.
Ενώ η γοητεία του με την αλχημεία δείχνει μια ελαφρώς κακή πλευρά του επιστήμονα, ο Freistetter λέει ότι δεν πρέπει να μειώνει τη φήμη του -ή την κληρονομιά του- ως ενός από τους μεγάλους του κόσμου.
«Ο Νεύτωνας ήταν μια ιδιοφυΐα όπως καμία άλλη», λέει ο Freistetter.
«Κανένας πριν ή μετά, με πιθανή εξαίρεση τον Αϊνστάιν, δεν άλλαξε τόσο θεμελιωδώς τη γνώση και την άποψή μας για τον κόσμο όσο ο Ισαάκ Νεύτων.
»Μας έδειξε ότι ο κόσμος είναι κατανοητός, ότι υπάρχουν πράγματα όπως φυσικοί νόμοι και ότι μπορούν να διατυπωθούν με έναν ακριβή, μαθηματικό τρόπο. Έκανε δυνατή τη σύγχρονη επιστήμη».
Isaac Newton predicted the end of the world in 2060 – He was also an alchemist
Isaac Newton is famous as the pioneering scientist who wrote the law of gravity, built the first telescope and even calculated the exact shape of the Earth.
Isaac Newton, who made many groundbreaking discoveries in physics and mathematics, believed that the world as we know it would end in 2060.
This may have seemed a long way off when he recorded his detailed calculations in 1704. But today it is only 37 years away.
In fact, many of us will still be alive when that date comes, so we’ll be able to… find out firsthand if it’s true.
It is typical that according to recent surveys one in seven people believe that the world will come to an end during their lifetime.
Newton used sources from the Bible and other religious writings to calculate a specific date when the world as we know it will come to an end and be replaced by a literal “Kingdom of Heaven” on Earth.
He was also an alchemist
In the book, “Isaac Newton: The Asshole Who Reinvented The Universe,” author Florian Freistetter describes Newton as a reckless genius with no social skills and a cruel demeanor.
Despite his scientific acumen, he was also devoted to alchemy.
“Alchemy was … not just a hobby [for Newton],” he writes.
“If anything, it would be closer to the truth to call Newton’s research in physics a ‘hobby’ that fit between his theological and alchemical studies.”
Newton was so obsessed with this hocus pocus that he built his own chimneys and furnaces to conduct experiments. He considered the practice of alchemy so sacred that he never spoke about it publicly, writing about it only in code.
Here is an example from his writings:
“This red dust is consequently Flamel’s male dragon, without wings, for having been extracted from his normal dust, it is one of the three substances of which the sun and moon bath is made.”
Newton kept his alchemical recipes deliberately confusing.
His recipe for a philosopher’s stone that supposedly multiplied gold contained ingredients such as “fiery dragons,” “Diana’s doves,” or “mercury eagles.”
“One would expect to find such words in the confused writings of would-be medieval wizards. Yet it is Newtonian,” writes Freistetter.
“Newton saw alchemy as another way of understanding the universe,” Freistetter added in an interview with The Post.
“He was convinced that the true god is present everywhere, not only in spiritual form but also in substance.
»So there had to be some kind of “divine matter”.
“Some fundamental part of matter that would allow the transformation from everything to everything.
“For Newton … the study of alchemy was to him as important and serious as … science.”
There were early signs that Newton, born in January 1643 in England, would not follow a traditional path in life.
“Newton was from the beginning a strange and awkward child,” Freistetter writes in the book.
“What will become of me? I will end it. I can only cry. I don’t know what to do” he wrote these depressing lines in his notebook when he was still young.”
With his father dead before his birth and his remarried mother sending him to live with his grandparents, Newton, smarter than his peers, lived an isolated young life.
A diary he wrote when he was 19 contained many entries typical of a young man of his age – admitting to being guilty of “obscenity with his mother”, for example – but also lines about “wishing death and hope to some” and “threat to my father and mother Smith to burn them and the house over them.’
As he embarked on a scientific career, he sacrificed much more than most in the pursuit of absolute truth.
“Right from the start, Isaac Newton ticked all the boxes as a mad professor,” Freistetter writes, noting that the young scientist slept three or four hours a night and barely ate.
“As a young man, he stuck a needle in his eye to learn more about the nature of light…
Newton stuck the thing between his eyeball and the socket in such a way that he could push the eyeball from behind with the tip of the needle.
»He was thus able to change the shape of the eyeball and observe the effect this had on his visual perception.
“He saw rings of different sizes and colors that changed when he moved the needle but disappeared when it was still.”
This was just one risk Newton took with his eyes.
He also looked as hard as he could at a solar eclipse to determine the effect on visions.
“He survived all these self-experiments without losing his sight and was deeply fascinated by the results,” writes Freistetter.
“If he looked at the sun long enough, he could later see images and strange colors that were obviously not real.
“Despite the interesting fruits of his research, Newton became slightly concerned about his eyes and locked himself in a completely dark room for three days, re-emerging only when they were working normally again.”
Meanwhile, Newton delved deeper into alchemy, choosing the nickname Jehovah Sanctus Unus — or “holy god” — to use among his fellow practitioners.
He even dared to predict when the world might end.
Based on extensive studies of biblical texts, he estimated that the world would be “restored” in 2060, when “the Kingdom of God” would prevail on Earth, Freistetter writes.
Meanwhile, Newton accused other doomsday prophets of predicting a more imminent apocalypse.
“It may end later, but I see no reason why it should end sooner,” Newton boldly proclaimed.
“Newton spent a lot of time studying religious texts and trying to create a chronology of past events to sort through all these stories,” says Freistetter.
“He was convinced that future events were already ordained by God.
» From the Bible, Newton extracted some “prophetic” time periods.
“For him, 2060 [would be] a new beginning. it may be accompanied by war and disasters but ultimately the beginning of a new divine era”.
Newton died in March 1727.
While his fascination with alchemy shows a slightly evil side of the scientist, Freistetter says it shouldn’t diminish his reputation—or his legacy—as one of the world’s greats.
“Newton was a genius like no other,” says Freistetter.
“No one before or since, with the possible exception of Einstein, has so fundamentally changed our knowledge and view of the world as Isaac Newton.
“He showed us that the world is comprehensible, that there are such things as natural laws, and that they can be formulated in a precise, mathematical way. It made modern science possible.”
