Το αστρονομικό ταβάνι στον τάφο του Σένενμουτ στο Ντέιρ ελ-Μπαχάρι, από τη 18η Δυναστεία (περίπου 1479-1458 π.Χ., αποτελεί παράδειγμα της βαθιά διασταύρωσης της αρχαίας αιγυπτιακής επιστήμης και θρησκείας.
Διαθέτει ένα βόρειο πάνελ που χαρτογραφεί βασικούς αστερισμούς, όπως ο Ωρίωνας -που συνδέεται με τον Όσιρι- και τα Αφθαρτα Αστέρια, συμβολίζοντας την αιώνια ζωή, μαζί με τις δεκανές που υποδηλώνουν τις δεκαήμερες διαιρέσεις του ημερολογίου. Το νότιο πάνελ αναδεικνύει το ηλιακό έτος, τους σεληνιακούς κύκλους και τις ουράνιες θεότητες, αποτυπώνοντας την ουσία των ρυθμών του χρόνου. Αυτός ο περίπλοκος αστρικός χάρτης αποκαλύπτει μια πολύπλοκη σχέση μεταξύ του σύμπαντος και της μετά θάνατον ζωής, αναμειγνύοντας την αστρονομία με βαθιά πνευματική σημασία.
