Κι αν ολόκληρο το σύμπαν περιστρέφεται πολύ αργά;

Αυτή η κοσμική ανατροπή θα μπορούσε να λύσει ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της σύγχρονης κοσμολογίας.

Μια νέα μελέτη από ερευνητές του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Χαβάης προτείνει μια τολμηρή λύση στη μακροχρόνια ένταση Hubble την αινιγματική απόκλιση μεταξύ διαφορετικών μετρήσεων του ρυθμού επέκτασης του σύμπαντος. Ανάλογα με τη μέθοδο που χρησιμοποιείται, οι αστρονόμοι παίρνουν αντικρουόμενες τιμές για τη σταθερά Hubble, η οποία περιγράφει πόσο γρήγορα το σύμπαν επεκτείνεται.

Είναι μια μεγάλη κοσμολογική κρίση που αμφισβητεί την κατανόηση του σύμπαντος. Αλλά εδώ είναι η αλλαγή: τι γίνεται αν το σύμπαν περιστρέφεται, ολοκληρώνοντας μία πλήρη επανάσταση κάθε 500 δισεκατομμύρια χρόνια;

Αν και αυτή η περιστροφή θα ήταν ανεπαίσθητα αργή σε ανθρώπινες χρονικές κλίμακες, θα μπορούσε διακριτικά να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος ο χώρος επεκτείνεται με Οι ερευνητές προτείνουν ότι αυτή η εξαιρετικά σταδιακή περιστροφή μπορεί να επηρεάζει τη γεωμετρία του σύμπαντος αρκετά ώστε να δικαιολογήσει τις αντικρουόμενες μετρήσεις που ουσιαστικά εξομαλύνουν το χάσμα μεταξύ πρώιμου σύμπαντος και ύστερου σύμπαντος.

Εάν αληθεύει, αυτό το περιστροφικό μοντέλο δεν θα έλυνε απλά την ένταση Hubble θα άλλαζε ριζικά την άποψή μας για το σύμπαν, υποδηλώνοντας ότι το σύμπαν έχει έναν άξονα περιστροφής και μια προτιμώμενη κατεύθυνση, κάτι που νωρίτερα αποκλείστηκε στην τυπική κοσμολογία.

Εύσημα: Έρευνα του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Χαβάης, μελέτη που δημοσιεύθηκε σε σχέση με συνεχιζόμενες εργασίες για την αντιμετώπιση της έντασης Hubble στην παρατηρησιακή κοσμολογία.

Leave a Reply