Η φωτογραφία από τη NASA/ESA του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble παρουσιάζει τον NGC 1672, έναν σπειροειδή γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 49 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό Dorado.
Αυτός ο γαλαξίας είναι μια πολυτάλαντη παράσταση φωτός, που επιδεικνύει μια εντυπωσιακή σειρά από διαφορετικά ουράνια φώτα. Όπως κάθε σπειροειδής γαλαξίας, λαμπερά αστέρια γεμίζουν τον δίσκο του, δίνοντας στον γαλαξία μια όμορφη λάμψη. Κατά μήκος των δύο μεγάλων βραχιόνων του, φυσαλίδες αερίου υδρογόνου λάμπουν σε ένα εντυπωσιακό κόκκινο φως που τροφοδοτείται από την ακτινοβολία από βρέφη αστέρια που καλύπτονται από μέσα. Κοντά στο κέντρο του γαλαξία υπάρχουν μερικά ιδιαίτερα θεαματικά αστέρια ενσωματωμένα σε έναν δακτύλιο καυτού αερίου. Αυτά τα νεοσύστατα και εξαιρετικά καυτά αστέρια εκπέμπουν ισχυρές ακτίνες Χ. Πιο κοντά, στο κέντρο του γαλαξία, βρίσκεται μια ακόμη πιο φωτεινή πηγή ακτίνων Χ, ένας ενεργός γαλαξιακός πυρήνας. Αυτό το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας ακτίνων Χ κάνει τον NGC 1672 έναν γαλαξία Seyfert. Σχηματίζεται ως αποτέλεσμα της θερμαινόμενης ύλης που στροβιλίζεται στον δίσκο προσαύξησης γύρω από την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα του NGC 1672.
Μαζί με τα λαμπερά νεαρά αστέρια και τον πυρήνα των ακτίνων Χ, το αποκορύφωμα αυτής της εικόνας είναι το πιο φευγαλέο και προσωρινό φως: ένας σουπερνόβα, ορατός μόνο σε μία από τις έξι εικόνες Hubble που συνθέτουν αυτό το σύνθετο υλικό. Το Supernova SN 2017GAX ήταν ένας σουπερνόβα τύπου Ι που προκλήθηκε από την κατάρρευση του πυρήνα και την επακόλουθη έκρηξη ενός γιγάντιου άστρου που έγινε από αόρατο σε νέο φως στον ουρανό μέσα σε λίγες μόνο μέρες. Στην παραπάνω εικόνα, ο σουπερνόβα έχει ήδη ξεθωριάσει και είναι ορατός ως μια μικρή πράσινη κουκκίδα ακριβώς κάτω από το στραβό του σπειροειδούς βραχίονα στη δεξιά πλευρά. Οι αστρονόμοι ήθελαν να ψάξουν για οποιοδήποτε συνοδό άστρο που μπορεί να είχε ο πρόγονος του σουπερνόβα – κάτι αδύνατο να εντοπιστεί δίπλα σε μια ζωντανή σουπερνόβα – έτσι απαθανάτισαν σκόπιμα αυτήν την εικόνα του σβησμένου σουπερνόβα.
Πρόσφατα, ο NGC 1672 ήταν επίσης μεταξύ μιας συλλογής γαλαξιών που απεικονίστηκε με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA/ESA/CSA, δείχνοντας τον δακτύλιο αερίου και τη δομή της σκόνης στους σπειροειδείς βραχίονες του. Η παρακάτω εικόνα συγκρίνει την εικόνα Webb με την εικόνα του Hubble.