Η Αρμενία κατέχει μια αρχαία και φημισμένη θέση στην ιστορία της οινοποίησης, που συχνά θεωρείται η γενέτειρα της αμπελουργίας.
Σύμφωνα με τον αρμενικό μύθο, ο Νώε φύτεψε τον πρώτο αμπελώνα στους πρόποδες του όρους Αραράτ μετά τον Μεγάλο Κατακλυσμό, αποκαλύπτοντας τη γεύση και την επίδραση του κρασιού στην ανθρωπότητα.
Ένας τράγος, που υποτίθεται ότι δοκίμασε πρώτος τα άγρια σταφύλια, έγινε απείθαρχος, μυώντας τους ανθρώπους στα αποτελέσματα του κρασιού.
Ο αμπελώνας του Νώε ήταν μόνο η αρχή της οινοποιητικής κληρονομιάς της Αρμενίας, η οποία συνεχίστηκε για πάνω από 6.000 χρόνια.
Τα αρχαιολογικά στοιχεία επιβεβαιώνουν τον μακροχρόνιο ρόλο της Αρμενίας στην οινοποίηση.
Το 2011, το παλαιότερο γνωστό οινοποιείο στον κόσμο, που χρονολογείται πριν από 6.000 χρόνια, ανακαλύφθηκε στο συγκρότημα σπηλαίων Areni στο Vayots Dzor, όπου βρέθηκαν σπόροι σταφυλιού και εργαλεία οινοποίησης.
Το αρχαίο Βασίλειο της Ουράρτου, το οποίο άκμασε τον 8ο αιώνα π.Χ., αναφερόταν στην Αρμενία ως «η χώρα των αμπελώνων», με επιγραφές αφιερωμένες στον θεό Khaldi που γιόρταζε τη φύτευση σταφυλιών.
Ιστορικοί όπως ο Ηρόδοτος σημείωσαν ότι η Αρμενία προμήθευε κρασί στη Βαβυλώνα, υπογραμμίζοντας την ποιότητα και τη ζήτηση για αρμενικό κρασί στην αρχαιότητα.
Σε όλη την ιστορία, η αρμενική οινοποίηση εξαπλώθηκε σε γειτονικές περιοχές, επηρεάζοντας τη Γεωργία, την Περσία, ακόμη και τη Ρώμη.
Τον 1ο αιώνα π.Χ., ένας βασιλικός Αρμένιος οινοποιός ονόματι Pargev δημιούργησε ένα αποσταγμένο οινόπνευμα για τον βασιλιά Trdat, το οποίο χάρισε στον Ρωμαίο αυτοκράτορα Νέρωνα, ο οποίος εξήρε τη μοναδική γεύση του.
Παρά τις αιώνες πολιτικών προκλήσεων, η Αρμενία έχει διατηρήσει την πλούσια οινοποιητική της παράδοση, καθιστώντας την έναν από τους παλαιότερους πολιτισμούς κρασιού στον κόσμο.
