Το ακρωτήρι Ταίναρο ή Κάβο Ματαπάς είναι το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας και της Βαλκανικής χερσονήσου.Οι αρχαίοι το ονόμαζαν «Μεταπέα Άκρα» και πίστευαν ότι εκεί σε ένα μικρό απομονωμένο σπήλαιο βρισκόταν η πύλη για τον Άδη.
Το Ακρωτήρι βρίσκεται ανάμεσα σε δύο κόλπους και αποτελεί το νοτιότερο άκρο της βαλκανικής Χερσονήσου.
Τα απόκρημνα βράχια και τα μανιώδη κύματα δημιουργούν ένα άγρια πανέμορφο τοπίο και πήρε το όνομά του από τον μυθικό ήρωα Ταίναρο που ήταν γιος του Δία και ο οικιστής που ίδρυσε την πόλη Ταίναρο στην Ακρωταινάρια χερσόνησο.
Σύμφωνα με την παράδοση, λέγεται ότι ο Απόλλωνας έδωσε στον Ποσειδώνα το Ταίναρο και πήρε ως αντάλλαγμα τους Δελφούς, όπου έχτισε το μαντείο του και όρισε πρώτους ιερείς τους Κρήτες.
Από τότε στην περιοχή κυριάρχησε η λατρεία του Ποσειδώνα και οι ναυτικοί που ταξίδευαν στη θάλασσα
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας το ακρωτήρι αποτελούσε ορμητήριο των πειρατών της Μάνης.
Στους φυσικούς βράχους του ακρωτηρίου πάνω σε πλάτωμα, το 1882 κατασκευάστηκε από τους Γάλλους ο γνωστός πέτρινος φάρος ύψους 16 μέτρων και το 1887 ξεκίνησε η λειτουργία του.
Το 2008 ανακαινίστηκε πλήρως με ενέργειες του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη.
